Sesli Harflerin Uzun ve Kısa Hali

• Uzun Sesli Harfler: A, E, I, O, U sesli harflerinin uzun okunuşu genellikle kelimelerde tek başlarına veya sessiz harflerden sonra gelir. Örnek:
  • A: “cake” [keɪk] (kek)
  • E: “see” [siː] (görmek)
• Kısa Sesli Harfler: Kısa sesli harfler ise genellikle iki sessiz harften sonra gelir. Örnek:
  • A: “cat” [kæt] (kedi)
  • E: “bed” [bɛd] (yatak)

İki Sesli Harf Bir Araya Geldiğinde

• İki sesli harf bir araya geldiğinde, genellikle ilk sesli harf uzun okunur. Örnek:
  • “boat” [boʊt] (bot)
  • “rain” [reɪn] (yağmur)

Sessiz Harflerin Telaffuzu

• H Sessiz Harfi: İngilizcede “h” sessiz harfi bazı kelimelerde telaffuz edilmez. Örnek: “hour” [aʊər] (saat).
• B Sessiz Harfi: “b” harfi bazı kelimelerde de telaffuz edilmez. Örnek: “debt” [dɛt] (borç).

Vurgu

• İngilizcede kelimelerde ve cümlelerde vurgular önemlidir. Vurgu genellikle kelimenin anlamını değiştirebilir. Örnek:
  • “record” (rekor) [ˈrɛkərd] (isim)
  • “record” (kaydetmek) [rɪˈkɔrd] (fiil)

Yumuşak ve Sert Sesler

• Yumuşak Sesler: “c” ve “g” harfleri, “e”, “i” veya “y” ile birleştiğinde yumuşak okunur. Örnek:
  • “city” [ˈsɪti] (şehir)
  • “giraffe” [dʒɪˈræf] (zürafa)
• Sert Sesler: Aynı harfler “a”, “o”, “u” ile birleştiğinde sert okunur. Örnek:
  • “cat” [kæt] (kedi)
  • “go” [ɡoʊ] (gitmek)

Sözcüklerin Sonundaki -ED Ekleri

• Geçmiş zaman fiillerindeki “-ed” ekinin telaffuzu, fiilin sonundaki harfe bağlıdır:
  • /t/ ile biten fiiller: “walked” [wɔːkt]
  • /d/ ile biten fiiller: “played” [pleɪd]
  • /ɪd/ ile biten fiiller: “wanted” [ˈwɒntɪd]

Bağlantı (Linking)

• İngilizcede kelimeler arasında akıcılığı artırmak için bazı kelimeler birleştirilerek okunur. Örnek:
  • “What are you doing?” [wɒtər jʊ ˈduːɪŋ?] şeklinde telaffuz edilir.

Kelime Sonlarındaki -S ve -ES Ekleri

• “-s” ve “-es” ekleri, kelimenin sonuna bağlı olarak farklı telaffuz edilir:
  • /s/ ile biten kelimeler: “cats” [kæts]
  • /z/ ile biten kelimeler: “dogs” [dɔɡz]
  • /ɪz/ ile biten kelimeler: “wishes” [ˈwɪʃɪz]